Dag meekijken bij de Geneeskundige Meldkamer

"Het is een bijzondere plek om te werken", zegt Stephanie de Bruijn. Zij werkt sinds begin 2018 als verpleegkundig centralist op de meldkamer. "Mensen in mijn omgeving hebben geen idee hoe mijn werkplek eruit ziet. Of hoe dingen hier gaan. Best wel jammer dat ik dat nooit kan laten zien." Open dagen en mensen ‘zomaar’ een bezoekje laten brengen aan deze dynamische omgeving is geen optie. "We zijn een 24-uurs bedrijf en staan altijd paraat. Het kan soms heel hectisch zijn. Bovendien gaan we met privacygevoelige gegevens om. Daar zijn we uiterst zorgvuldig mee", vult haar collega Kelly Pepping aan. Kelly werkt hier al 3,5 jaar. "Hiervoor werkte ik in een verzorgingshuis als verpleegkundige. Dit is echt een hele andere wereld."

Politie, brandweer en ambulance

Meldkamer De Yp is een van de eerste meldkamers die de drie beroepsgroepen (politie, brandweer en ambulance) op één werkvloer herbergt. Het is de centrale plek voor het verwerken en afhandelen van (112-spoed)meldingen op het gebied van hulpverlening. En dan ook nog voor twee regio’s: Hollands Midden en Haaglanden. Daarbij coördineert de Geneeskundige meldkamer (GnkM) ook nog het geplande vervoer per ambulance. De centralisten van de meldkamer brandweer en ambulance zijn medewerkers van de Veiligheidsregio Haaglanden.

Meldkamer ambulance

‘Meldkamer Ambulance’ zegt Kelly vriendelijk maar kordaat door de headset. Ze heeft vandaag dienst op ‘intake’; het centrale punt waar alle telefoontjes voor de ambulance terecht komt. De melder is een assistent van de huisartsenpost. Eén van de patiënten van de huisarts is gevallen in de praktijkruimte en kan niet meer opstaan. Beide dames wisselen allerlei medische gegevens uit. ‘Is meneer aanspreekbaar? Is hij op zijn hoofd gevallen? Klinkt hij verward?’ Terwijl zij doorvraagt aan de telefoon klikt Kelly op één van haar grote schermen een aantal buttons aan en typt direct allerlei relevante informatie van de ambulance erbij. Na een minuut is het gesprek beëindigd en is de melding vastgelegd en doorgestuurd. ‘Ik maak op basis van wat ik hoor en mijn vragen direct een beoordeling: moet hier een spoedrit naar toe? Of kan het met medium-care? Als het een spoedrit is, moet je afwegen of het met of zonder zwaailicht en sirene moet’, legt Kelly uit. ‘Zwaailicht en sirene doen we niet zomaar. We maken altijd een afweging, want rijden met “toeters en bellen” brengt ook gevaar op de weg met zich mee.’ Ook zijn er verschillen in de ambulances die ingezet kunnen worden: high-care, medium-care en low-care. Voor high-care heb je een andere ambulance met ander gekwalificeerd personeel nodig dan voor medium- of low-care.

Dynamische puzzel

De melding wordt daarna doorgezet naar de collega bij ‘uitgifte’, tijdens deze dienst is dat Theo. Hij krijgt de melding op zijn scherm en roept de ambulance op. "Ik kijk natuurlijk welke ambulances 'vrij' zijn. Maar ik kijk ook naar de afstand en de tijd die het in beslag neemt voordat een ambulance op de plek is. Wij hebben te maken met strakke aanrijtijden." Hij stuurt direct de gegevens door, waardoor de medewerkers in de auto gelijk hun informatie compleet hebben. Op een ander groot scherm kijkt Theo op de regiokaart van Haaglanden. Er bewegen blokjes over het scherm. "Dat zijn de ambulances die momenteel beschikbaar zijn", legt Theo uit. Ze coördineren ook geplande ambulanceritten. Dat zijn de ritten waarbij ze mensen vervoeren van bijvoorbeeld het verpleeghuis naar het ziekenhuis en weer terug. Deze geplande ritten vinden het meeste plaats tussen 10.00 uur en 16.00 uur. Niet alle ambulances kunnen hiervoor ingepland worden: er moeten voldoende ambulances beschikbaar blijven voor spoedvervoer. "Soms is het inzetten van al die verschillende ambulances echt een puzzel. Een dynamische puzzel, want binnen een halve minuut kunnen dingen weer wijzigen. Je moet echt goed kunnen schakelen", aldus Theo.

"Er gebeurt veel tijdens zo’n dienst op de meldkamer. Soms is het hectisch en heftig. Je krijgt allerlei soorten mensen aan de telefoon. Eén ding hebben ze gemeen: ze hebben ons nodig voor hulp. En dat maakt het werk voor mij heel waardevol en nuttig. Ik zou niets anders willen doen", zegt Kelly.