Inspireren door te leren
16 december 2020
Erik, instructeur in opleiding
Wij werken er hard aan om onze collega's en de organisatie vakbekwaam te maken en te houden. In de columnreeks 'In opleiding' vertellen collega's over de opleidingen die zij volgen en hoe ze dat ervaren. Erik Schoneveld is brandweerman en volgt de opleiding tot Instructeur. Hij neemt ons mee in zijn ervaringen met de opleiding en in zijn werk als instructeur.
Column Erik
Daar sta ik, ineengekrompen met mijn handen in de zakken van mijn dikke winterjas. Het is 7 graden buiten en ik probeer me warm te houden door te waggelen op één plek. Ondanks dat ik eruit zie als een pinguïn, voel ik me ook zo. Het is nog even wennen die kou. Vandaag sta ik hier als instructeur. Hoewel ik dat nog niet officieel ben, mag ik al wel als instructeur met de lopende manschappen-opleiding mee naar de loods van de HTM. We krijgen instructie van de HTM, aan de manschappen wordt uitgelegd hoe zij een tram moeten heffen.
Een flits gaat door mij heen, dit doet me denken aan een incident in Zoetermeer waarbij een tiener onder de tram is gekomen en ik als brandweerman hulp heb verleend. Terwijl we luisteren naar incidenten die zich kunnen voordoen, voel ik ook de drang om mijn ervaring te delen. Is dat niet wat ik juist als instructeur moet doen? Ik ben met mezelf in gevecht, moet ik wel zo op de voorgrond treden? Ik besluit dat de informatie waardevol is en deel mijn ervaringen met de groep. Terwijl ik vragen terugkrijg, voel ik me steeds zelfverzekerder. Natuurlijk! Denk ik bij mezelf. De manschappen zijn in opleiding, ze gedijen op ervaringsverhalen en kennis, het liefst willen zij zelf bij die incidenten staan om hulp te verlenen.
Ik vind het bijzonder en ook lastig om aan deze kant van het leertraject te staan. We spreken wel over de term instructeur, maar het is voornamelijk een begeleidende rol. Zo zijn mijn docenten van de opleiding Instructeur zeker een voorbeeld. Die vervullen die begeleidende rol immers voor mij.
Terwijl de manschappen in de tram staan en ik me buiten de tram bevind in verband met de coronamaatregelen, vraag ik me af waarom ik mijn docenten als voorbeeld zie en wat ik daarvan mee kan nemen en nu kan toepassen. Terwijl ik een rondje om de tram loop om mij warm te houden, schieten een hoop dingen door mijn gedachten. Ik probeer hier een rode draad in te zien en schiet ineens in de lach. Het antwoord ligt misschien wel vlak voor me, bedenk ik me. Ik zie ze als voorbeeld omdat ze dat ook daadwerkelijk zijn. “Zelf leer ik ook nog elke dag”, hoor ik één van de docenten zeggen in mijn herinneringen van de lessen. Dat is het, ze zijn een voorbeeld omdat ze zelf ook nog ‘in opleiding’ zijn. Hoe kun je als instructeur mensen motiveren om te leren als je zelf denkt dat jij dat niet meer hoeft te doen? Terwijl het kwartje valt sluit ik me weer aan bij de groep. Over het heffen van trams valt ook voor mij nog een hoop te leren!
